AAUT – Zaterdag 9 juli 2011
Eindelijk was het dan zo ver. Zaterdag 9 juli: vertrekdag voor mijn 3de deelname
aan de Al Andalus Ultratrail (hierna AAUT genoemd).
De voorbereiding voor deze derde deelname was redelijk verlopen, tot eind maart
eigenlijk perfect, met veel kilometers en marathontijden die snel naar beneden
gingen. Begin april echter een lichte kuitblessure opgelopen, waardoor zowel de
IJsselloop als de Utrecht Marathon van mijn lijstje geschrapt moesten worden.
Balen, maar ik kon gelukkig wel door alternatief te trainen (fietsen en kracht)
mijn conditie op peil houden, en half mei stond ik dan ook aan de start van de 6
uur van Steenbergen waar ik superlekker gelopen heb en totaal tot meer dan 60km
kwam. Daarna toch weer blessure opgelopen, deze keer aan achillespees, een stuk
hardnekkiger dan de kuitblessure, en het duurde dan ook enkele weken voordat ik
eindelijk weer eens met niet al te veel pijn kon lopen.
Een maand voor de start van de AAUT begon m’n lichaam echter eindelijk weer ouder-
wets lekker te draaien, en kon ik zonder problemen weken van 100-140km maken met
daarin enkele pittige heuveltrainingen in Duitsland. Echter 2 weken voor de start
tijdens een testloop (de 50km Veluwezoomtrail) kwam ik toch na minder dan 30km
ouderwets kapot te zitten, niet goed, zo vlak voor de trail. Wel uitgelopen, en
wat ik daar ontdekte was, dat na 15km kramp moeheid en lichte misselijkheid, ik
ineens weer herstelde en het laatste stuk weer met mijn beginsnelheid kon lopen.
Heb dat voor mezelf uitgelegd als een tekort aan vocht, veroorzaakt door te weinig
drinken in het eerste deel, en besloot dit tijdens de AAUT anders aan te gaan
pakken.
De laatste 2 weken wat gas terug genomen, en daarmee voelde ik me met de dag sterker
worden, heerlijk gevoel wat toch een hoop zelfvertrouwen gaf.
Afijn, vandaag dus het vertrek naar Andalusie…. Om iets voor half één in de auto
gestapt voor het eerste deel: een ritje naar vliegveld Dusseldorf-Weeze. De rit en
de vlucht verliepen perfect, en rond 19.30 kwam ik dan ook in het VIP-restaurant
binnenwandelen, waar ik met Matt King, Sharon Gaytor en Frank Schacht samen een
taxi naar Loja zou nemen. Na een verlate rit (veroorzaakt door de vertraging van
het vliegtuig van Sharon) kwamen we rond 23.15 aan in het bekende hotel Manzanil.
Daar trof ik gelijk al een aantal oude bekenden, waaronder Paul Mott, en werd het
direct gezellig met een biertje en een ouderwetse hamburger met patat.
Toch niet te gek gedaan, en rond een uur of 1 lag ik in m’n bed.
